Félag Sjálfstæðismanna um fullveldismál

Afstaða hans og tilgangur eru skýr hverju sinni og byggjast á yfirvegaðri og yfirgripsmikilli lögfræðilegri þekkingu á viðfangsefnunum, ásamt djúpri sannfæringu um að gera rétt og þola ekki óréttlæti.

Eygló Egilsdóttir skrifar í Mbl

Um komandi helgi mun sjálfstæðisfólk ganga til prófkjörs í Suðvesturkjördæmi og velja fólk í forsvar til alþingiskosninga. Þar býður sig fram í 2.-3. sæti Arnar Þór Jónsson. Það má segja að hann sé nýr á vettvangi stjórnmála, en þó kemur framboð hans þeim ekki alfarið á óvart sem þekkja til hans. Undanfarin misseri hefur Arnar látið til sín taka í pólitískri umræðu, svo eftir hefur verið tekið. En hann hefur skrifað greinar og komið fram opinberlega til að fjalla um mál er varða réttindi allra Íslendinga, mál sem eru allt í senn: stór, flókin og umdeild. Málefni eins og þriðja orkupakkann og frelsi og réttindi fólks. Afstaða hans og tilgangur eru skýr hverju sinni og byggjast á yfirvegaðri og yfirgripsmikilli lögfræðilegri þekkingu á viðfangsefnunum, ásamt djúpri sannfæringu um að gera rétt og þola ekki óréttlæti. Að mínu mati er það einmitt slíkt fólk sem þarf að velja til forystu nú. Fólk sem þorir að tjá sig umbúðalaust, fólk sem getur hlustað á mótrök og tekið heiðarlega afstöðu í erfiðum málum, þó sú afstaða sé ekki endilega vinsæl akkúrat í dag, en rétt til lengri tíma.

Lesa áfram

Áherslur Arnars Þórs snúa að einstaklingsfrelsi, eflingu þingræðis og sátt milli ólíkra stétta.

Már Másson skrifar í Mbl

Mér þóttu það góð tíðindi þegar Arnar Þór Jónsson héraðsdómari tilkynnti þátttöku sína í prófkjöri sjálfstæðismanna í Suðvesturkjördæmi. Ég hef þekkt manninn í tæp 40 ár og veit fyrir vikið að Arnar er í senn réttsýnn og málefnalegur og óragur að fjalla um ýmis mikilvæg þjóðfélagsmál. Áherslur Arnars Þórs snúa að einstaklingsfrelsi, eflingu þingræðis og sátt milli ólíkra stétta og eru í raun rauði þráðurinn í grundvallarstefnu Sjálfstæðisflokksins.

Frelsi með ábyrgð
Arnar Þór hefur í ótalmörgum greinum fjallað um frelsi einstaklingsins og mikilvægi þess að skapa hvata til þess að virkja kraftinn sem býr í einkaframtakinu. Hann hefur bent á mikilvægi þess að embættismenn og opinberar stofnanir séu ekki þröskuldur í nýsköpun og atvinnurekstri. Þeirra hlutverk sé miklu fremur að skapa skýra ramma og tryggja fyrirsjáanleika fremur en þvælast fyrir og beinlínis draga úr hvötum til nýsköpunar og atvinnurekstrar.

Lesa áfram

Fjölbreytni í þingflokki sjálfstæðismanna er Sjálfstæðisflokki sem þjóðarflokki nauðsyn til að endurspegla viðhorf landsmanna með viðhlítandi hætti.

Bjarni Jónsson skrifar í Mbl.

Fullveldi þjóðar, lýðræði og einstaklingsfrelsi eru verðmæti sem í askana verða látin. Það sýnir sagan hvarvetna. Allt er þetta vandmeðfarið og útþynning á þessum gildum varasöm, því að hún varðar leiðina til glötunar þeirra. Arnar Þór Jónsson dómari hefur með skilmerkilegum hætti vakið máls á því að viðhorfsbreytingar er þörf hérlendis á meðal embættismanna og þingmanna í átt til enn vandaðri rýni á tilskipunum og reglugerðum ESB m.t.t. til íslenskrar stjórnskipunar áður en þær fara fyrir sameiginlega afgreiðslunefnd ESB og EFTA. Þaðan berast „gerðirnar“ síðan þjóðþingunum til lögfestingar. Nú hefur borið vel í veiði, því að Arnar Þór hefur gefið kost á sér í prófkjöri sjálfstæðismanna í SV-kjördæmi (Kraganum) í 2.-3. sæti D-listans í alþingiskosningunum haustið 2021.

Breytt Evrópusamband
Á árunum 1990-1992, þegar ESB og EFTA sömdu sín á milli um Evrópska efnahagssvæðið, EES, hafði Jacques Delors, forseti framkvæmdastjórnar ESB 1985-1995, fengið aðildarlöndin til að samþykkja sáttmála um innri markað ESB og gekk hann í gildi 1. janúar 1993. Þar skyldi fjórfrelsið ríkja, þ.e. frjálst flæði vöru, þjónustu, fólks og fjármagns. Sáttmálinn kveður á um viðamikið regluverk, sem ásamt tollum torveldar aðgengi þeirra sem utan við standa nema með sérstökum fríverslunarsamningi. EES-samningurinn var aðallega gerður til að hleypa EFTA-ríkjunum inn á innri markaðinn gegn upptöku regluverksins sem um hann gildir. Það verður sífellt umfangsmeira, og þegar Efnahagsbandalag Evrópu breyttist í Evrópusamband árið 1993 tók eðli þess að breytast með nýjum sáttmálum og eftir Lissabonsáttmálann 2009 er leynt og ljóst stefnt að sambandsríki Evrópu.

Lesa áfram

Þegar horft er til þeirrar velsældar sem gæði okkar góða lands geta verið grunnur að, ef rétt er að málum staðið, er mér efst í huga að við tökum höndum saman um að tryggja að þar fái allir að njóta – enginn verði útundan.

Arnar Þór Jónsson skrifar í Mbl

Nái ég kjöri í öruggt sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í SV-kjördæmi mun ég á Alþingi beita mér fyrir að flokkurinn sýni í öllu starfi sínu að honum er ljóst mikilvægi allra stétta þjóðfélagsins. Vilji vinna að sátt og samstarfi þeirra í milli, enda er fátt mikilvægara fyrir farsæld þjóðarinnar. Sjálfstæðisfólk þarf í viðleitni sinni til að efla hag þjóðarinnar að standa með grundvallarstefnumálum sínum, verja traustar undirstöður sígildrar frjálslyndrar íhaldsstefnu sem kristallast í upprunalegum gildum Sjálfstæðisflokksins. Þau eiga jafn vel við í dag sem áður. Besta leiðin til þess er að efla sjálfstæða, siðræna og gagnrýna hugsun, sem því miður hefur mætt vaxandi mótbyr hér á landi og víðar um heim.

Traust menntun styrkir tjáningarfrelsið
Ég mun leggja áherslu á menntamál nái ég kjöri. Sá málaflokkur hefur sjálfsagt aldrei verið mikilvægari en nú. Leggja þarf aukna áherslu á menntun uppvaxandi kynslóðar, einkum grunnfögin lestur, reikning og skrift, um leið og sækja þarf í fræðslunni styrk í hinn trausta menningararf þjóðarinnar með því að tryggja staðgóða þekkingu á honum, landi og sögu. Verknám fái aukið vægi í skólakerfinu, sem einnig ber að laga jafnóðum að hinni hröðu framþróun í hverskonar tækni og vísindum. Vinna ber markvisst að því að hver og einn geti notið sem best hæfileika sinna, látið til sín taka í þjóðfélaginu á þann hátt sem hugur hans og geta helst standa til. Styrkja ber tjáningarfrelsið með öllum ráðum og tryggja að stofnanir sem reknar eru fyrir almannafé (fjölmiðlar, háskólar o.fl.) gæti hlutleysis.

Lesa áfram

Sigurður Þórðarson skrifar:

Allt frá tímum Gamla sáttmála hefur barátta Íslendinga snúist um aukið frjálsræði í verslun. Þessa sögu þekkja margir Íslendingar enda hafa verið skrifaðar um hana margar bækur og doktorsritgerðir. Í apríl sl. voru liðin 166 ár síðan Íslendingar fengu verslunarfrelsi og um leið leyfi til að eiga viðskipti við aðra en Dani. Óumdeilt er að enginn einn atburður hafði meiri áhrif á þróunina frá örbirgð til bjargálna.

Inn í þessa sögu tvinnast þjóðarátak við stofnun Eimskips og samvinnufélaga, sem ásamt ýmsu öðru rufu verslunar einangrun þjóðarinnar. Skömmu eftir lýðveldis tökuna 1944 sögðu Íslendingar upp Flesksölusamningnum illræmda frá árinu 1901 (milli Dana og Breta), með það í huga að færa út fiskveiðilögsöguna. Þetta var gert árið 1952 þegar landhelgin var færð úr þremur í fjórar sjómílur.

Lesa áfram

Smellið á myndina til að hlusta

Arnar Þór í 2. sæti Sjálfstæðisflokksins í Kraganum.

Ragnhildur Kolka skrifar í Mbl

„Það þarf að hreinsa út á Alþingi og fá nýtt fólk sem kann til verka.“ Þessa setningu má heyra í öllum innhringiþáttum sem útvarpsstöðvarnar bjóða upp á. Þeir sem þennan söng kyrja eru oftast að hugsa um eigin hagsmuni sem lítið erindi eiga inn á þing þjóðarinnar. En kemur þá að kosningum og sagan endurtekur sig. Tilraunir til að bæta mannval á þingi hafi lítið lagað. Til dæmis hefur tilraunin til að hækka laun þingmanna, og fá þannig reynslumikið fólk með haldgóða menntun, gersamlega mistekist. Alls kyns lukkuriddarar, með litla sem enga reynslu aðra en að tala fyrir eigin skoðun, hafa þá nælt sér í þægilega innivinnu. Afleiðingin er að flokkar spretta upp eins og gorkúlur því nú hefur ríkið tekið framfærslu þeirra á sig. Og ef eitthvað, þá sýnir reynslan að gæðastuðullinn lækkar með hverju ári. Busarnir koma inn með ærslum og það að markmiði að láta fyrir sér fara; sá sem hefur hæst, gagnrýnir mest og kemst oftast í settið hjá RÚV á besta möguleikann á að ná endurkjöri. Eða þannig virðist planið sett upp. En nú sést ljós við enda ganganna. Þær fréttir berast að hinn ágæti Arnar Þór Jónsson héraðsdómari, sem mörgum er kunnur af greinaskrifum um þjóðmál, gefur nú kost á sér til setu á Alþingi.

Verður að segjast að sú sem þetta ritar harmar það helst að geta ekki tekið þátt í prófkjöri sjálfstæðismanna í Suðvesturkjördæmi, því langt er um liðið síðan annar eins gæslumaður fyrir hagsmunum Íslands og fullveldi þjóðar hefur stigið fram í röðum þeirra. Vona ég að kjósendur í kjördæminu séu mér sammála og styðji framboð hans, því ekkert er jafn mikilvægt fyrir íslenska þjóð og að fulltrúar hennar hafi ást og trú á henni sjálfri. Nóg er af neisegjurum í öðrum flokkum. Arnar Þór hefur um árabil fjallað um samspil laga og samfélags á vettvangi löglærðra, en steig skrefið inn í opinbera umræðu á síðum Morgunblaðsins árið 2017. Þar, og víðar, hefur hann fjallað um ýmis lögfræðileg, siðferðisleg og samfélagsleg mál af heimspekilegri nálgun samkvæmt vestrænni lýðræðishefð. Slík umfjöllun kveikir sjaldnast stóra elda hér á landi, þótt þá þegar hafi hann aflað sér nokkuð stórs hóps lesenda. Enn fleiri tóku þó að sperra eyrun þegar hann setti fram efasemdir um réttmæti þess að Alþingi samþykkti þriðja orkupakka Evrópusambandsins. Var hann þá óragur við að vara við hættunni á fullveldisafsali sem í slíkri samþykkt fælist. Á sinn hógværa hátt minnti hann á að fullveldi þjóðar gæti stafað ógn af og benti m.a. á að EES-samningurinn hefði, á sínum tíma, tryggt þjóðinni óskorað vald yfir orkulindum.

Lesa áfram

Nú eru heilbrigðismálin að „springa framan í“ ráðherra málaflokksins.

Ragnar Önundarson skrifar í Mbl um heilbrigðismálin

Ríkinu er óheimilt að tryggja sjálfu sér einkaaðstöðu á mörkuðum þar sem samkeppni á að ríkja. Þetta er svo mikilvægt prinsipp að settar hafa verið evrópskar reglur um samkeppni í heilbrigðisþjónustu. Ef lengri biðraðir myndast en til þriggja mánaða er okkur heimilt að fara út úr biðröðinni á kostnað sjúkratrygginga. Ekki eftir þriðja mánuð, eins og margir halda, heldur strax, ef biðröðin er lengri en þrír mánuðir. Þar með styttist bið annarra. Vitað er að fæstir vilja fara utan á sjúkrahús, flest fólk setur allt sitt traust á lækninn sinn og treystir sér ekki til að vera sjúklingar á erlendu tungumáli. Þessar náttúrulegu samkeppnishindranir veita ríkinu vernd fyrir erlendri samkeppni sem ekki er unnt að fjarlægja.

Lesa áfram